သူတုိ႔ ဘယ္ေတာ့လာၾကေလမလဲ

ဤေခါင္းစဥ္သည္ ယေန႔ျမန္မာႏုိင္ငံ ႏုိင္ငံေရးအတုိက္အခံအင္အားစုမ်ား၊ ျပည္ပတြင္ လႈပ္ရွားေနၾကသည့္ ေရာင္စံုအဖြဲ႔ေပါင္းစံု၏ အၾကားတြင္ ျပန္႔ႏွ႔ံေနၿပီး ျပည္သူမ်ားအၾကားတြင္ ျပန္႔ပြားလာေအာင္ လႈံ႔ေဆာ္ေပးေနသည့္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္စိတ္ထားတစ္ခုအေၾကာင္း ေဆြးေႏြးလုိျခင္းျဖစ္၏။

ျပည္တြင္းျပည္ပ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားသည္ ယခင္ကာလမ်ားက ထုိအရာအား စိတ္တြင္း၌သာႀကိတ္ၾကံကာ ေပၚေပၚထင္ထင္မေျပာ၀ံ့ၾကေသာ္လည္း ယခုအခါတြင္မူ ထင္ထင္ရွားရွားကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆုိလာၾကကာ ျပည္သူမ်ားအၾကားတြင္လည္း ထုိရွက္ဖြယ္ေကာင္းေသာစိတ္ဓါတ္သည္ ပံုမွန္တစ္ခုအျဖစ္သုိ႔ ေရာက္လာေနသည္ကုိ ထင္ရွားစြာပင္ေတြ႔ရပါသည္။ ထုိအယူအဆစိတ္ထားသည္ 1885 ပတ္၀န္းက်င္ေလာက္တြင္ ျမန္မာျပည္တြင္ ေပၚေပါက္ခဲ့ဘူးေသာ အေနအထားႏွင့္ မ်ားစြာတူညီေလ၏။ ကၽြန္ေတာ့္အေနျဖင့္ ရွင္းလင္းစြာေျပာရမည္ဆုိလွ်င္ ထုိအရာသည္ ကၽြန္စိတ္ပင္ျဖစ္သည္။ လြန္စြာရႈတ္ခ်သင့္ေသာ၊ အမိေျမအတြက္ ရင္နာဖြယ္ေကာင္းေသာ၊ ရွက္ဖြယ္ေကာင္းသလုိ၊ ေၾကာက္မက္ဖြယ္လည္း အလြန္ေကာင္းသည့္ စိတ္ထားပင္ျဖစ္၏။ ထုိစိတ္ထားသည္ စီးပြားေရးပိတ္ဆုိ႔မႈ၏ ေဘးထြက္ဆုိးက်ဳးိတစ္ခုလည္းျဖစ္ေခ်သည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ယူဆပါသည္။

အမိျမန္မာႏုိင္ငံ၏ အခ်ဳပ္အခ်ာအာဏာအား တုိင္းတပါးစစ္တပ္မ်ားျဖင့္ သိမ္းယူကာ မိမိတုိ႔အလုိရွိသည့္ လူတစ္ေယာက္ (ပါတီႏွင့္စနစ္မဟုတ္ပါ) အား အာဏာေပးေစရန္မွာ ထားသင့္သည့္စိတ္ထားျဖစ္ပါသလား။ ကၽြန္ေတာ္ယံုၾကည္သည္မွာမူ ႏုိင္ငံႏွင့္ လဲယူရန္ထုိက္တန္သည့္ စနစ္သည္လည္းေကာင္း၊ ၾကြယ္၀မႈသည္လည္းေကာင္း၊ မရွိပါေခ်။ ဒီမုိကေရစီသည္ ႏုိင္ငံအားအေထာက္အပံ့ ျဖစ္ရန္သာျဖစ္ေခ်သည္။ ႏုိင္ငံႏွင့္ လဲယူေလာက္ေအာင္ ထုိက္တန္သည့္အရာမဟုတ္ပါ။ သုိ႔ေသာ္ လက္ရွိျမန္မာႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားထဲတြင္ ထိုသုိ႔ ျပည္သူအားနည္းမွန္လမ္းမွန္ျဖင့္ ထိန္းေက်ာင္းလမ္းျပေပးႏုိင္မည့္ သူမ်ိဳးမေပၚေပါက္ျခင္း၊ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် မရွိျခင္းသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြက္ ကံဆုိးမႈပင္ျဖစ္ေခ်၏။

ထုိအတုိက္အခံႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားအေနျဖင့္ မိမိတုိ႔ကုိယ္ကုိ သံုးသပ္သင့္သည္မွာ ယင္းတုိ႔မွ ဖိႏွိပ္ပါသည္၊ လမ္းေၾကာင္းမွားေနပါသည္ ဟုစြပ္စြဲေနသည့္ လက္ရွိတပ္မေတာ္အစုိးရသည္ပင္လွ်င္ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ကုိ အေျခခံလက္ကုိင္ထားႏုိင္ပါေသးလွ်င္၊ ေၾကြးေၾကာ္ႏုိင္ပါေသးလွ်င္ အဘယ္ေၾကာင့္ ႏုိင္ငံအတြက္လႈပ္ရွားေနပါသည္ဟု ယံုၾကည္ထားသည့္ မိမိတုိ႔သည္ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ကုိ အေျခခံလက္ကုိင္ထားသည့္ လမ္းေၾကာင္းကုိ မေလွ်ာက္လွမ္းႏုိင္ပါသနည္း ဆုိသည္ကုိပင္။ သင္တုိ႔သည္ သတိထားမိပါသည္လား။ အဘယ္ေၾကာင့္ပါနည္း။

အျခားတစ္ဖက္မွ ေဘးအျမင္ျဖင့္ သံုးသပ္ၾကည့္ပါဦးမည္။ အကယ္၍ တပ္မေတာ္အစုိးရအေနျဖင့္ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ဆုိသည္မွာ သူတုိ႔အာဏာတည္ျမဲေရးအတြက္ အျပေကာင္းေနေသာေၾကာင့္ ႏုိင္ငံခ်စ္စိတ္ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္အား လက္ကုိင္ျပဳထားသည္ဟု ယူဆၾကည့္မည္ဆုိပါစုိ႔။ ထုိသုိ႔ဆုိလွ်င္ အတုိက္ခံႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားသည္ သူတုိ႔ႏုိင္ငံေရးလမ္းေၾကာင္းတြင္ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္အား အေျခခံမထားျခင္းမွာ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္သည္ သူတုိ႔အာဏာရရွိေရးအတြက္ တားဆီးထား ေသာအရာတစ္ခု၊ ခလုတ္ကန္သင္းတစ္ခု ျဖစ္ေနျခင္းေၾကာင့္ပင္ေလာ ဆုိသည္ကုိပင္။ ဤေကာက္ခ်က္ကုိ ကၽြန္ေတာ့္အေနျဖင့္ဆုိရျခင္းမွာ အတုိက္ခံတုိ႔၏ ႏုိင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈတုိင္းသည္ လက္ရွိအစုိးရအားမဟုတ္ပဲ၊ ႏုိင္ငံကိုသာ တစ္နည္းမဟုတ္တစ္နည္း ထိခုိက္ေစျခင္း၊ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္အား အေျခထားေသာ လႈပ္ရွားမႈမ်ဳိး မရွိၾကျခင္း၊ ျပည္ပအား လုိသည္ထက္ပုိစြာ ေအာက္က်ဳိ႕ရာမွ ေနာက္ဆံုးတြင္ ႏုိင္ငံကုိပါထုိးအပ္ရန္ထိ အတင့္ရဲစြာ ၾကံစည္ၾကျခင္း စသည့္ေျခလွမ္းမ်ားအား ေလ့လာမိျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ေခ်သည္။

အခ်ဳိ႕သူမ်ားသည္ ႏုိင္ငံအဂၤလိပ္လက္ေအာက္မွ လြတ္ေျမာက္ခဲ့ရသည္ကုိပင္ ေနာင္တရသလုိေျပာဆုိလာၾကသည္ကုိလည္း အံ့ေၾသာစြာေတြ႕ရ၏။ တကယ့္အတုိက္အခံ ႏုိင္ငံေရးအုပ္စုမ်ားထဲတြင္ ထုိသုိ႔ေျပာလာၾကသူမ်ားအားေတြ႕ရျခင္း၊ ထုိသူမ်ားကပင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအား ဟန္ေဆာင္ခ်စ္ျပေနျခင္းမွာ ကၽြန္ေတာ့အဖုိ႔မူ ေရွ႕ကဖုန္းေနာက္ကေပၚဆိုသကဲ့သုိ႔ပင္ ျဖစ္ေခ်၏။ ပုိမုိစိတ္ပ်က္ေစသည္မွာ ထုိသုိ႔ပရမ္းပတာေျပာသူမ်ဳိး ေပၚေပါက္သည့္အခါမ်ဳိးတြင္ပင္လွ်င္ စကားထက္ေလ့ရွိသည့္၊ အျပစ္ရွာေျပာရာတြင္ လြန္စြာေတာ္သည့္ အျခားေသာဒီမုိကေရစီအင္အားစုမ်ားသည္ ရႈတ္ခ်ျခင္းျပဳရန္၊ ထိန္းသိမ္းတားဆီးရန္ ေမ့ေလ်ာ့ေနၾကျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ထုိအခါ ဥေရာပမွ ပညာရွင္တစ္ဦး (အမည္မမွတ္မိပါ။ ေမာင္ေကာင္းထုိက္စာစုမ်ားတြင္ၾကည့္ႏုိင္ပါသည္) ၏ စကားသည္ ကၽြန္ေတာ့္အား ထုိသုိ႔ ျပည္ပတပ္မ်ားအား ၀င္ေရာက္သိမ္းယူေစလုိသည့္ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားအား ၾကည့္ကာ မ်ားစြာအရွက္ရေစပါသည္။ ထုိစကားမွာ “ကၽြန္ျဖစ္ရမွာကုိ သိမ္ငယ္တယ္လုိ႔ မခံစားရတဲ့လူေတြဟာ ကၽြန္ပဲျဖစ္ထုိက္တယ္“ ဆုိေသာစကားပင္ျဖစ္၏။

ထုိသုိ႔လွ်င္ ႏုိင္ငံခ်စ္စိတ္သည္ အာဏာတည္ျမဲရာလမ္းေၾကာင္းျဖစ္သူတုိ႔က ခ်စ္ျပၾက၊ အာဏာပ်က္စီးရာလမ္းေၾကာင္းျဖစ္သူတုိ႔က ထုိႏုိင္ငံခ်စ္စိတ္အား စြန္႔ပယ္ၾကသည့္ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားသည္ အမွန္တကယ္တြင္မူ မည္သူ႔မည္သူမွ် အမိႏုိင္ငံေတာ္အက်ဳိးထည့္တြက္ျခင္းအား မည့္သည့္ေနရာတြင္မွ် ကၽြန္ေတာ့္အေနျဖင့္ မျမင္ရျခင္းသည္ ၀မ္းနည္းဖြယ္ပင္ျဖစ္ေခ်သည္။

ယခင္ကသမုိင္းတြင္ အေနာက္ကုိယံုစားမိေသာေၾကာင့္ ရာစုႏွစ္ခ်ီေအာင္ ဘ၀ႏွင့္ရင္းကာ ရရွိခဲ့သည့္ ကၽြန္ဘ၀သင္ခန္းစာမ်ားအားလည္း သတိထားမိၾကပံုမေပၚပါေခ်။ ထိုအခ်ိန္က နယ္ခ်ဲ႕အဂၤလိပ္တုိ႔၏ ႀကီးမားေသာအင္အားကုိ မယွဥ္ႏုိင္ေသာေၾကာင့္သာဟူေသာ အမွန္တကယ္လည္းဟုတ္သည့္ ထင္းလင္းလွေသာအျဖစ္၏ေနာက္ကြယ္တြင္ ျမန္မာ့ျပည္တြင္းအကြဲအျပဲမ်ား၊ အမတ္မ်ား၀န္မင္းမ်ား၏ အေနာက္ေမွ်ာ္စနက္မ်ားသည္ ထုိကၽြန္ဇာတ္သြင္းစီမံကိန္းတြင္ အခိုင္အမာအေထာက္အပံ့တစ္ခုအျဖစ္ ရပ္တည္ခဲ့သည္ကုိလည္း သင္ခန္းစာယူၾကရမည္သာျဖစ္၏။

စစ္ေရးအရေျဖရွင္းျခင္းသည္ မွန္ကန္ေသာ၊ ေအာင္ျမင္ေသာ နည္းလမ္းမဟုတ္သည့္အျပင္ ထုိအေရးယူခံရသည့္ႏုိင္ငံ၏ အေျခအေနအားထိန္းသိမ္းရန္ လြန္စြာခက္ခဲသည္ဟု ကုလသည္လည္းေကာင္း အေမရိကန္သည္လည္းေကာင္း၊ လက္ခံထားၿပီးျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ မည့္သည့္အခါတြင္မွ် အရွည္ကုိမေတြးတတ္သည့္ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားသည္ ထုိအခ်က္ကုိလစ္လ်ဴရႈကာ လက္ရွိအစုိးရျပဳတ္က်ၿပီး သူတုိ႔အာဏာရလွ်င္ၿပီးေရာဆုိသည့္ လမ္းေၾကာင္းအား အတင္းပင္ခ်ည္းကပ္လာၾကသည္ကုိ ေတြ႕ရ၏။ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးသမားအစဥ္အဆက္၏ ၾကံဳလာမွပဲ ရွင္းလုိက္ေတာ့မယ္၊ ႀကိဳပူစရာမလုိပါဆုိသည့္စိတ္ဓါတ္သည္ လြန္စြာပင္စိတ္ပ်က္ဖြယ္ျဖစ္ေခ်၏။ ထုိႏုိင္ငံေရးသမားမ်ား၏ ဦးေဆာင္မႈတြင္ စီးပြားေရးပိတ္ဆုိ႔မႈျဖင့္ brain wash လုပ္ထားျခင္းခံရသည့္ ျပည္သူသည္ ဘာကုိမွ်မစဥ္းစားႏုိင္ပဲ ပါလာရေခ်သည္။

အခ်ဳပ္အားျဖင့္ဆုိရမည္ဆုိလွ်င္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္သည္ လြဲမွားေသာ အယူအဆမ်ားျဖင့္ လြန္စြာအႏၱရာယ္ႀကီးသည့္ လြတ္လပ္ေရးဆံုးရႈံးႏုိင္ေသာ အေနထားသို႔ေရာက္ အမွန္တကယ္ ေရာက္ေနၿပီဟု ကၽြန္ေတာ္ယံုၾကည္ပါသည္။ ထုိအရာအား သူ႔ဘက္ကုိယ့္ဘက္ မခြဲေနပဲ အမွန္တကယ္လမ္းေၾကာင္းတည့္မတ္ရန္ အေရးအတႀကီး လုိအပ္ေနၿပီျဖစ္ပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ တပ္မေတာ္အစုိးရသည္လည္းေကာင္း၊ ဆန္႔က်င္ဘက္အတုိက္အခံမ်ားသည္လည္းေကာင္း ျပည္သူအား မွန္ကန္ေသာစိတ္ဓါတ္ျဖင့္ ထိန္းေက်ာင္းတည့္မတ္ကာ ႏုိင္ငံအား ကမၻာ့အလည္တြင္ သိကၡာႏွင့္ျပည့္စံုသည့္ ႏုိင္ငံတစ္ခုအျဖစ္ ေပၚေပါက္ေအာင္ ႀကိဳးပမ္းေပးၾကပါရန္ တုိက္တြန္းလုိက္ပါသည္။

ေဆာင္ပုဒ္တစ္ခုအား စြဲျမဲေစလုိပါသည္။
“သခင္မ်ဳိးေဟ့ ဒုိ႔ဗမာ” ျဖစ္ပါသည္။

ေက်းဇူးတင္ပါသည္
မ်ဳိးျမန္မာ



ေနာက္ပုိင္းတြင္ ထုိသုိ႔ ျပည္ပတပ္မ်ားအား ဖိတ္ေခၚမည္ဆုိပါလွ်င္ ျဖစ္ေပၚလာႏုိင္သည့္ ေအာက္ပါအခ်က္မ်ားအား ကၽြန္ေတာ္ေလ့လာမိသေလာက္ ေဆြးေႏြးသြားမည္ျဖစ္ပါသည္္။
၁) စစ္ေဘးဒဏ္ခံရမည့္ ႏုိင္ငံႏွင့္ ျပည္သူအေျခအေန။
၂) စစ္ၿပီးစကာလ ႏုိင္ငံေရးမၿငိမ္သက္မႈမ်ားႏွင့္ မင္းမဲ့စရုိက္မ်ား လႊမ္းမုိးႏုိင္မႈအလားအလာ။
၃) ႏုိင္ငံျခားတပ္မ်ား၏ ႏွစ္ရွည္လမ်ားစြဲ၀င္ေရာက္မႈႏွင့္ ထုိအရာတုိ႔၏ အက်ဳိးဆက္မ်ား။
၄) ျပည္ပႏုိင္ငံမ်ားမွ အာဏာတင္ေပးသည့္ အစုိးရတစ္ခု၏သိကၡာ၊ ႏုိင္ငံႏွင့္ ျပည္သူတုိ႔၏ သိကၡာႏွင့္
၅) ဆယ္စုႏွင့္ႏွင့္ခ်ီကာ ၾကာျမင့္ႏုိင္သည့္၊ မ်က္ႏွာၾကည့္ေနရမည့္ ႏုိင္ငံေရးစြက္ဖက္ခံရမႈမ်ားတုိ႔ ျဖစ္၏။

ေလ့လာရင္း ေခါင္းစဥ္မ်ားထပ္မံ တုိးလာႏုိင္ပါေသးသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ အင္အားၾကီးႏုိင္ငံတစ္ခု၏ အၾကမ္းဖက္သိမ္းယူျခင္းကုိ ခံရလွ်င္ အဆုိပါႏုိင္ငံ၏ အေျခေနဆုိးရြားမႈၽမွာ လြန္စြာမ်ားျပားႏုိင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေခ်သည္