လူအမ်ား စိတ္၀င္တစား ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကသည့္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ အထင္ကရအတုိက္ခံပါတီျဖစ္ေသာ အန္အယ္ဒီပါတီသည္ က်င္းပအတည္ျပဳခဲ့ေသာ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒႏွင့္ အညီျပဳလုပ္မည့္ 2010 ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ျခင္း ျပဳမည္ (သို႔) မျပဳမည္ဆုိသည့္ အေျခအေန၊ ပါတီ၏ လႈပ္ရွားမႈမ်ား စသည္တုိ႔အေပၚတြင္ ကၽြန္ေတာ့္ေလ့လာခ်က္ကုိ ေဖာ္ျပလုိေသာေၾကာင့္ ယခုေဆာင္းပါးအား ေရးသားျခင္း ျဖစ္၏။
ေၾကျငာခ်က္ထုတ္ကာ၊ စာျဖင့္ေပျဖင့္ လာမည့္ေရြးေကာက္ပြဲအား ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ျခင္း လံုး၀မျပဳဟု ေျပာဆုိျခင္းကုိ တရား၀င္မေတြ႕ရွိေသာ္ျငားလည္း ယခုခ်ိန္ထိမူ အဆုိပါပါတီသည္ အတည္ျပဳခဲ့သည့္ ဖြဲ႕စည္းပံုအား ကန္႔ကြက္လွ်က္ မိမိတုိ႔၏ ၉၀ ရလဒ္ပယ္ဖ်က္မႈအေပၚ လက္မခံႏဳိင္ေၾကာင္း အစဥ္တစုိက္ပင္ ေျပာဆုိခဲ့သည္ကုိ ေတြ႕ရွိႏုိင္ေပသည္။ ဤေနရာတြင္ မိမိတုိ႔သည္ အဆုိပါက်င္းပမည့္ ေရြးေကာက္ပြဲသုိ႔ လံုး၀၀င္ေရာက္မည္မဟုတ္ေၾကာင္း တရား၀င္ ေၾကျငာခ်က္ထုတ္ကာ ေျပာၾကားျခင္းျဖင့္ အဆုိပါ ပါတီအေနျဖင့္ လက္မခံေၾကာင္းကုိ ပိုမိုထင္ရွားစြာျဖင့္ ထိထိေရာက္ေရာက္ ျပသရာေရာက္မည္ ျဖစ္ေသာ္ျငားလည္း အဆုိပါနည္းလမ္းကုိမူ မျပဳလုပ္ႏုိင္ေသးေၾကာင္း သတိျပဳမိပါသည္။
ထုိသုိ႔မျပဳလုပ္ႏုိင္ျခင္းမွာ
အေျခအေနအရပ္ရပ္တုိ႔ေၾကာင့္ ေဒၚစုၾကည္ေပၚတြင္သာ လံုး၀မွီခုိခဲ့ရေသာ အဆုိပါပါတီသည္ ဒီမုိကေရစီပါတီျဖစ္ေသာ္ျငားလည္း တစ္ဦးတစ္ေယာက္၏ အာဏာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေပၚတြင္သာ တည္ခဲ့သည္၊ ဦးတည္လႈပ္ရွားခဲ့သည္ကုိ (အခ်ဳိ႕မွ ျငင္းခ်က္မ်ားထုတ္ေစကာမူ) အားလံုးအသိပင္ျဖစ္၏။ ထုိသုိ႔ အေနအထားမမွန္သည့္ အတြက္ေၾကာင့္ပင္လွ်င္ လက္ရွိအစိုးရအေနျဖင့္ ေဒၚစုၾကည္အား ထိန္းသိမ္းထားရံုမွ်ျဖင့္ အတုိက္အခံတုိ႔၏ ႏဳိင္ငံေရးတုိက္ကြက္မွန္သမွ်ကုိ အလြယ္တကူပင္ ခ်ဳပ္ကုိင္ႏုိင္ျခင္းျဖစ္၏။ အမွန္ဆုိရလွ်င္မူ အဆုိပါပါတီမွ ႏုိင္ငံေရးတုိက္ကြက္ဆုိသည္မွာ လံုး၀ထြက္လာျခင္းပင္မရွိ၊ တခါတရံ အစုိးရမွ ေသခ်ာရင္ဆုိင္ေျဖရွင္းရသည့္ အနည္းငယ္ေသာ လႈပ္ရွားမႈတုိ႔သည္ အျခားေသာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ မ်ဳိးဆက္သစ္မ်ားထံမွသာ ျဖစ္ေနျခင္းသည္ ေခါင္းေဆာင္ပါတီဆုိေသာ ဂုဏ္ပုဒ္အတြက္ မ်ားစြာအံ့အားသင့္ေစပါ၏။
ဤေနရာတြင္ အန္အယ္ဒီအေနျဖင့္ ထုိသုိ႔ျဖစ္ေနျခင္းမွာ အဓိကပဲ့ကုိင္သူ ေဒၚစုၾကည္၏မူ၀ါဒအားနည္းမႈ သည္လည္း အေၾကာင္းရာတစ္ရပ္ျဖစ္ေခ်၏။ သူမသည္ ေသခ်ာေသာလမ္းေၾကာင္းကုိ ပါတီအတြက္ မခ်မွတ္ခဲ့ပဲ သူမထံမွသာ အာဏာသက္ဆင္းမႈကုိလည္း ျပင္ဆင္ရန္မႀကိဳးစားခဲ့ပါေခ်။ ထုိ႔ျပင္ ယခုအႏွစ္ႏွစ္ဆယ္အတြင္း ၾကည့္မည္ဆုိလွ်င္ အေရးပါသည့္ အလွည့္အေျပာင္း ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားအား ေသခ်ာတိက်ေသာ လမ္းစဥ္မရွိပဲ ဆန္႔က်င္ရံုခ်မွတ္ခဲ့ျခင္းပင္ျဖစ္၏။ အထင္ရွားဆံုးပမာဆုိရလွ်င္ အမ်ဳိးသားညီလာခံမွ ထြက္ခြာရန္ မိမိစိတ္ႀကိဳက္ဆံုးျဖတ္စဥ္က ထြက္ခြာပီးလွ်င္ မည္သည့္လမ္းစဥ္အား အေကာင္အထည္ေဖာ္မည္၊ မည္သုိ႔ျပဳလုပ္မည္ဆုိသည့္ လမ္းေၾကာင္းမ်ဳိးလံုး၀မထားရွိခဲ့ပဲ တရႈးထုိးဆံုးျဖတ္ရံု သက္သက္သာ ျပဳလုပ္ခဲ့ျခင္းပင္ ျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္ ညီလာခံမွ ထြက္ခြာခဲ့သည့္ အဆုိပါပါတီသည္ ထုိထြက္ခြာခဲ့မႈႏွင့္ ထုိက္တန္သည့္၊ ဒီမုိကေရစီလမ္းေၾကာင္းအား အက်ဳိးရွိေစမည့္ မည္သည့္ လႈပ္ရွားမႈ၊ လမ္းေၾကာင္းကုိမွ မျပဳလုပ္ႏုိင္ပဲ အက်ဳိးမဲ့ အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေပသည္။
ယခုအခါတြင္လည္း သူတုိ႔သည္ မည္သည့္ဦးတည္ခ်က္မွ်မရွိပဲ မသတ္မွတ္ပဲ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခု ခ်ဖုိ႔ ေအာ္ေနၾကျပန္ပီ ျဖစ္၏။ ထုိသို႔ ၀င္ၿပိဳင္ျခင္း မၿပိဳင္ျခင္း၏ ေနာက္ပုိင္းလမ္းစဥ္သည္ အဘယ္အရာနည္း။ လြန္ခဲ့သည့္ ဆယ္ရွစ္ႏွစ္ေက်ာ္က ေရြးေကာက္ပြဲရလာဒ္ႀကီးအေၾကာင္းလား၊ ေတြ႕ဆံုးေဆြးေႏြးေရးလုိ႔ ခုေအာ္ေနသည့္အရာလား၊ မည္သည့္လမ္းစဥ္ရွိသနည္း။ ထုိသုိ႔ေမးခြန္းမ်ားအား ေလ့လာမိေသာေၾကာင့္ ေနာက္ပုိင္းတြင္ ထိုအရာမ်ားႏွင့္ပက္သက္သည့္ အေၾကာင္းမ်ားအား ဆက္လက္ေဆြးေႏြးမႈ ျပဳလုိပါသည္။
ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။
ေက်းဇူးတင္ပါ၏။
မ်ဳိးျမန္မာ
ထုိသုိ႔မျပဳလုပ္ႏုိင္ျခင္းမွာ
- ႏုိင္ငံတကာမွ ယခုဖြဲ႕စည္းပံုႏွင့္ 2010 ေရြးေကာက္ပြဲအား လက္ခံမႈအတုိင္းအတာကုိ ပါတီအေနျဖင့္ ေသခ်ာစြာအကဲမျဖတ္ႏဳိင္ေသးျခင္း။ အကယ္၍မ်ား ႏုိင္ငံတကာ၏ အသိအမွတ္ျပဳမႈသည္ အားေကာင္းခဲ့ပါမူ ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္မႈ မျပဳခဲ့ပါက ပါတီ၏အေနအထားသည္ ေဘးေရာက္သြားႏုိင္ပါသည္။ အနာဂါတ္ျမန္မာႏဳိင္ငံေရးတြင္ ထုိသူတုိ႔၏ ေနရာေပ်ာက္သြားမည္ျဖစ္၏။
- ေဒၚစုၾကည္ထံမွ မည္သည့္မွတ္ခ်က္မ်ဳိးမွ ထြက္ေပၚမလာေသးျခင္း။
ဤေနရာတြင္ ပါတီအေနျဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ပါတီ၏အုပ္ခ်ဳပ္မႈအဖြဲ႕သည္လည္းေကာင္း ေဒၚစုၾကည္၏ ဆံုးျဖတ္မႈမပါပဲ တရား၀င္ေၾကျငာခ်က္ထုတ္ျပန္ဆံုးျဖတ္ရန္ မ်ားစြာခက္ခဲသည့္ ပါတီ၏အေနအထားကုိ အားလံုးသိရွိပီးျဖစ္သည္။ - ေဒၚစုၾကည္အေနျဖင့္လည္း ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ရန္ ခက္ခဲေနေသးျခင္း။
အက်ယ္ခ်ဳပ္က်ခံေနရသည္ ဆုိေစကာမူ သူမဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုအား ပါတီမွသိရွိလုိက္နာေအာင္ အေၾကာင္းၾကားမႈျပဳရန္မွာ လြန္စြာလြယ္ကူမႈရွိမည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သူမကိုယ္တုိင္ ဆံုးျဖတ္မႈျပဳရန္ ခက္ခဲေနသည္ေၾကာင့္သာ တိက်ေသာ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခု မထြက္လာေသးျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ေကာက္ခ်က္ခ်ပါသည္။
အမွတ္ (၁) တြင္ ကၽြန္ေတာ္ဆုိခဲ့သည့္ အခ်က္သည္ သူမအား ဆံုးျဖတ္ခ်က္ရဲ၀ံ့စြာခ်ရန္ ခက္ခဲေစပံုေပၚသည္။ ထုိအရာအတြက္ အထူးသျဖင့္ အေမရိကန္ႏွင့္ ၿဗိတိန္တုိ႔၏ ရပ္တည္ခ်က္ကုိလည္းေကာင္း၊ ဘယ္သုိ႔ဆက္လက္ကာ အစုိးရကို ဖိအားေပးမည္ဆုိသည္ကုိ လည္းေကာင္း အဆုိပါႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ အေၾကအလည္ေဆြးေႏြးရန္မွာ၊ တုိင္ပင္ရန္မွာ (ပြင့္လင္းစြာဆုိရလွ်င္ လက္၀ါးရုိက္ အစီအစဥ္ခ်ရန္မွာ) အဓိကလုိအပ္ခ်က္ျဖစ္ေနမည္ဟု ေလ့လာမိပါသည္။ မိမိမွ လက္မခံလုိသည္မွာ ေသခ်ာေသာ္လည္း ထုိသုိ႔ေသာ အဓိက အေထာက္ပံ့ေပးေနသည့္ ႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ ေသခ်ာသည့္ သေဘာတူညီခ်က္မရွိထားပဲ လမ္းေၾကာင္းအားေရြးခ်ယ္ရန္၊ တရား၀င္ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆုိရန္မွာ သူမအား ခက္ခဲေစလိမ့္မည္ဟု ကၽြန္ေတာ့္အေနျဖင့္ ေကာက္ခ်က္ခ်၏။ ထုိသုိ႔ေဆြးေႏြးမႈမ်ား ျပဳရန္မွာမူ ယခုသူမရင္ဆုိင္ေနရသည့္ အက်ယ္ခ်ဳပ္သည္ မ်ားစြာေသာ အေႏွာင့္အယွက္တစ္ခု ျဖစ္လာေခ်၏။
အေျခအေနအရပ္ရပ္တုိ႔ေၾကာင့္ ေဒၚစုၾကည္ေပၚတြင္သာ လံုး၀မွီခုိခဲ့ရေသာ အဆုိပါပါတီသည္ ဒီမုိကေရစီပါတီျဖစ္ေသာ္ျငားလည္း တစ္ဦးတစ္ေယာက္၏ အာဏာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေပၚတြင္သာ တည္ခဲ့သည္၊ ဦးတည္လႈပ္ရွားခဲ့သည္ကုိ (အခ်ဳိ႕မွ ျငင္းခ်က္မ်ားထုတ္ေစကာမူ) အားလံုးအသိပင္ျဖစ္၏။ ထုိသုိ႔ အေနအထားမမွန္သည့္ အတြက္ေၾကာင့္ပင္လွ်င္ လက္ရွိအစိုးရအေနျဖင့္ ေဒၚစုၾကည္အား ထိန္းသိမ္းထားရံုမွ်ျဖင့္ အတုိက္အခံတုိ႔၏ ႏဳိင္ငံေရးတုိက္ကြက္မွန္သမွ်ကုိ အလြယ္တကူပင္ ခ်ဳပ္ကုိင္ႏုိင္ျခင္းျဖစ္၏။ အမွန္ဆုိရလွ်င္မူ အဆုိပါပါတီမွ ႏုိင္ငံေရးတုိက္ကြက္ဆုိသည္မွာ လံုး၀ထြက္လာျခင္းပင္မရွိ၊ တခါတရံ အစုိးရမွ ေသခ်ာရင္ဆုိင္ေျဖရွင္းရသည့္ အနည္းငယ္ေသာ လႈပ္ရွားမႈတုိ႔သည္ အျခားေသာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ မ်ဳိးဆက္သစ္မ်ားထံမွသာ ျဖစ္ေနျခင္းသည္ ေခါင္းေဆာင္ပါတီဆုိေသာ ဂုဏ္ပုဒ္အတြက္ မ်ားစြာအံ့အားသင့္ေစပါ၏။
ဤေနရာတြင္ အန္အယ္ဒီအေနျဖင့္ ထုိသုိ႔ျဖစ္ေနျခင္းမွာ အဓိကပဲ့ကုိင္သူ ေဒၚစုၾကည္၏မူ၀ါဒအားနည္းမႈ သည္လည္း အေၾကာင္းရာတစ္ရပ္ျဖစ္ေခ်၏။ သူမသည္ ေသခ်ာေသာလမ္းေၾကာင္းကုိ ပါတီအတြက္ မခ်မွတ္ခဲ့ပဲ သူမထံမွသာ အာဏာသက္ဆင္းမႈကုိလည္း ျပင္ဆင္ရန္မႀကိဳးစားခဲ့ပါေခ်။ ထုိ႔ျပင္ ယခုအႏွစ္ႏွစ္ဆယ္အတြင္း ၾကည့္မည္ဆုိလွ်င္ အေရးပါသည့္ အလွည့္အေျပာင္း ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားအား ေသခ်ာတိက်ေသာ လမ္းစဥ္မရွိပဲ ဆန္႔က်င္ရံုခ်မွတ္ခဲ့ျခင္းပင္ျဖစ္၏။ အထင္ရွားဆံုးပမာဆုိရလွ်င္ အမ်ဳိးသားညီလာခံမွ ထြက္ခြာရန္ မိမိစိတ္ႀကိဳက္ဆံုးျဖတ္စဥ္က ထြက္ခြာပီးလွ်င္ မည္သည့္လမ္းစဥ္အား အေကာင္အထည္ေဖာ္မည္၊ မည္သုိ႔ျပဳလုပ္မည္ဆုိသည့္ လမ္းေၾကာင္းမ်ဳိးလံုး၀မထားရွိခဲ့ပဲ တရႈးထုိးဆံုးျဖတ္ရံု သက္သက္သာ ျပဳလုပ္ခဲ့ျခင္းပင္ ျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္ ညီလာခံမွ ထြက္ခြာခဲ့သည့္ အဆုိပါပါတီသည္ ထုိထြက္ခြာခဲ့မႈႏွင့္ ထုိက္တန္သည့္၊ ဒီမုိကေရစီလမ္းေၾကာင္းအား အက်ဳိးရွိေစမည့္ မည္သည့္ လႈပ္ရွားမႈ၊ လမ္းေၾကာင္းကုိမွ မျပဳလုပ္ႏုိင္ပဲ အက်ဳိးမဲ့ အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေပသည္။
ယခုအခါတြင္လည္း သူတုိ႔သည္ မည္သည့္ဦးတည္ခ်က္မွ်မရွိပဲ မသတ္မွတ္ပဲ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခု ခ်ဖုိ႔ ေအာ္ေနၾကျပန္ပီ ျဖစ္၏။ ထုိသို႔ ၀င္ၿပိဳင္ျခင္း မၿပိဳင္ျခင္း၏ ေနာက္ပုိင္းလမ္းစဥ္သည္ အဘယ္အရာနည္း။ လြန္ခဲ့သည့္ ဆယ္ရွစ္ႏွစ္ေက်ာ္က ေရြးေကာက္ပြဲရလာဒ္ႀကီးအေၾကာင္းလား၊ ေတြ႕ဆံုးေဆြးေႏြးေရးလုိ႔ ခုေအာ္ေနသည့္အရာလား၊ မည္သည့္လမ္းစဥ္ရွိသနည္း။ ထုိသုိ႔ေမးခြန္းမ်ားအား ေလ့လာမိေသာေၾကာင့္ ေနာက္ပုိင္းတြင္ ထိုအရာမ်ားႏွင့္ပက္သက္သည့္ အေၾကာင္းမ်ားအား ဆက္လက္ေဆြးေႏြးမႈ ျပဳလုိပါသည္။
ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။
ေက်းဇူးတင္ပါ၏။
မ်ဳိးျမန္မာ
